วันจันทร์ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2559

๏ ๏ ตุ๊ดตู่ในรูกระบอก ๏ ๏

๏ ๏ ตุ๊ดตู่ในรูกระบอก ๏ ๏
(ร้องลำวิลันดาโอด)
สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ- ทรงนิพนธ์


ตุ๊ดเอ๋ย ตุ๊ดตู่
ในเรี่ยว ในรู ช่างอยู่ได้
ขี้เกียจ นักหนา ระอาใจ
มาเรียกให้ กินหมาก ไม่อยากคบ
ชาติขี้เกียจ เบียดเบียน แต่เพื่อนบ้าน
การงาน สักนิด ก็คิดหลบ
ตื่นเช้า เราจักหมั่น ประชันพลบ
ไม่ขอพบ ขี้เกียจ เกลียดนักเอย....




บทอาขยาน ชั้นประถมปีที่ ๒ สมัยเราเด็ก

วันเสาร์ที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2559

ปีใหม่ 2559 ชีวิตเก่า 63



ปีผ่านไป ผ่านธรรมดาของปี เมื่อปีใหม่มาทั้งที่ชีวิตเก่าไปเรื่อย วันผ่านไปทุกวัน วันใหม่มาไม่เห็ฺนมีเรื่องน่าตื่นเต้น เหมือนปีใหม่มา
เดี๋ยวนี้เรามีการนับถอยหลัง (Count Down) มีสวดมนต์ข้ามปี มีอะไรต่อมิอะไรมากมาย เราประดิษฐ์มันขึ้นมา และเราเข้าไปยึดถือเป็นจริงเป็นจัง จนลืมไปว่ามันพึ่งประดิษฐ์มาเมื่อไม่นานนี้เอง ประดิษฐ์มาเพื่อการค้า เพื่อพานิชยการโดยเฉพาะ
ตอนผมเด็กๆ ไม่เห็นมีอะไรน่าตื่นเต้น ก็แค่ปีใหม่ เป็นการเปลี่ยนเพื่อนับหรือทำอะไรบางอย่างเท่านั้นเอง ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่าวันที่เปลี่ยนเป็นวันใหม่ หรือขึ้นเดือนใหม่ ก็แค่นั้นฃ
เราประดิษฐ์สิ่งต่างๆ ขึ้นมาแล้วไปยึดถือมัน เป็นจริงเป็นจังราวกับมันมีชีวิตอยู่คู่กับมนุษยชาติมานานมากแล้
ปีอาจจะมาใหม่ แต่ชีวิตนั้นเก่าไป คือความเสื่อมธรรมดาของสังขารทั้งหลาย
มีความสุขกับทุกวันที่ลมหายใจยังผ่านร่างนี้
ด้วยจิตนอบน้อม